Romuald pochodził z Rawenny, z możnej rodziny. Urodził się ok. 952 r. Dla zadośćuczynienia za grzech ojca, który w pojedynku zabił swojego krewnego, miał według legendy wstąpić do benedyktynów, którzy mieli swoje opactwo przy kościele św. Apolinarego. Jednak życie wspólne mu nie odpowiadało, tęsknił za życiem samotnym. Po trzech latach opuścił klasztor i spragniony doskonalszego skupienia podjął życie pustelnicze. Wraz z przyjacielem Marynem udał się na pogranicze Francji i Hiszpanii i wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w Cuxa. Do nich przyłączyli się dwaj kolejni młodzieńcy. Za zezwoleniem opata, nawiązując do pierwotnej reguły św. Benedykta, zakonnicy ci żyli w oddzielnych domkach, uprawiali ziemię i gromadzili się tylko na wspólny posiłek i pacierze. Po śmierci św. Piotra Orseolo św. Romuald wraz z towarzyszami, Gradenigo i Marynem, opuścili gościnne opactwo w Cuxa i udali się na Monte Cassino. Stąd rozeszły się ich drogi: Maryno udał się do Apuli, gdzie wkrótce poniósł śmierć męczeńską z rąk Saracenów; Gradenigo założył własny klasztor w pobliżu Monte Cassino; Romuald natomiast wrócił do Rawenny, gdzie w pobliżu opactwa benedyktyńskiego założył pustelnię. Wkrótce zaczął zakładać podobne pustelnie w całej Italii. Takich eremów-pustelni miał św. Romuald założyć kilkanaście. Uczniów i naśladowców nie brakowało. Do największej sławy doszły opactwa w Pereum koło Rawenny oraz w Camaldoli (Campo di Maldoli) w Toskanii, od którego zakon otrzymał swoją popularną nazwę „kamedułów'. Romuald zmarł w klasztorze Val di Castro, niedaleko Ankony, 19 czerwca 1027 r., mając 75 lat

Godłem zakonu zostały dwa gołąbki pijące z jednego kielicha jako symbol połączenia życia wspólnotowego z pustelniczym, ducha anachoreckiego z monastycznym. Eremy kamedulskie składają się z szeregu domków-cel, w których pojedynczo mieszkają mnisi, zbierając się tylko razem na modlitwę. Kameduli zachowują prawie stałe milczenie i nie jedzą mięsa.

za: brewiarz.pl / ekai.pl /

Wolność kulturowa, rodzin i obywatelska to podstawowe wymiary współczesnej suwerenności, na które wskazywał Jan Paweł II. Z trudem jednak wytrzymują próbę czasu w obliczu problemów codzienności i wyzwań społeczno-politycznych - wskazywali uczestnicy konferencji 'Wolność – Suwerenność – Praworządność', która odbyła się w poniedziałek 18 czerwca w Gmachu Głównym Politechniki Gdańskiej. Było to kolejne spotkanie w ramach cyklu 'Polonia Restituta. Dekalog dla Polski w 100-lecie odzyskania niepodległości'. Realizacji całego projektu podjęło się Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego wraz z Radą do spraw Społecznych Konferencji Episkopatu Polski.

Dyskusja podczas konferencji skupiła się na polskim doświadczeniu wolności, suwerenności i praworządności w ciągu ostatnich 100 lat, oraz na wielości narracji na ten temat obecnie. Uczestnicy tłumaczyli, że wolność, suwerenność i praworządność to wartości i żywotnie ważne warunki, bez których nie może funkcjonować niepodległe państwo. Ich pielęgnowanie i przekazywanie kolejnym pokoleniom doprowadziło Polaków do odzyskania niepodległości i przywrócenia Polski na mapę Europy i Świata. Rektor Politechniki Gdańskiej prof. Jacek Namieśnik we wprowadzeniu zaznaczył, że kierowana przez niego uczelnia - jedna z najstarszych w Polsce autonomicznych uczelni państwowych i najstarsza na obecnym terenie Rzeczypospolitej politechnika - pamięta o swej przeszłości, ale też nie boi się stawiać czoła wyzwaniom przyszłości. - Wspólnie tworzymy uczelnię, w której polscy i zagraniczni studenci i naukowcy mogą czuć się bezpiecznie, rozwijając swoją wiedzę i pasje. Należymy przecież do międzynarodowej społeczności akademickiej - dodał.

Rektor Akademii Ignatianum w Krakowie ks. prof. Józef Bremer SJ przypomniał o rozumieniu wolności w katolickiej nauce społecznej. Pojęcie to w nauczaniu Kościoła zakorzenione jest w samym pojęciu prawdy. Według Ewangelii św. Jana: 'Poznajcie prawdę, a prawda was wyzwoli'. Jan Paweł II tłumaczy, że jest to wymaganie rzetelnego stosunku do prawdy jako warunek prawdziwej wolności. Ale też jest to przestroga przed jakąkolwiek pozorną wolnością, rozumianą powierzchownie, jednostronnie, bez wniknięcia w całą prawdę o człowieku i o świecie - nawiązał mówca, cytując słowa papieża z encykliki 'Redemptor hominis'. - Tak rozumiana prawda i wolność wyraża się w podejmowaniu odpowiedzialnych decyzji indywidualnych, decyzji podejmowanych w różnych gremiach społecznych, politycznych czy gospodarczych. Nie tworzymy tej wolności sami z siebie, ale najczęściej ją odkrywamy i interpretujemy - dodał rektor Akademii Ignatianum.

czytaj dalej...

lk / Gdańsk / ekai.pl /

Braciom Szeptyckim: metropolicie Andrzejowi i ihumenowi studytów, bł. Klemensowi będzie poświęcone kolejne spotkanie polsko-ukraińskie z cyklu „Ku Pojednaniu'. Odbędzie się ono 20 czerwca o godz. 18 w siedzibie Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie.

O ich duchowości i zasługach abp. Szeptyckiego dla Kościoła ukraińskiego opowie ks. dr mitrat Stefan Batruch. O roli politycznej braci Szeptyckich w II Rzeczpospolitej Polskiej i w czasie wojny będzie mówił prof. Tomasz Stryjek z Polskiej Akademii Nauk. Spotkanie poprowadzi dr Łukasz Reit z warszawskiej wspólnoty katolików obrządku ukraińskiego.

Swój udział zapowiedział prof. Adam Daniel Rotfeld, były minister spraw zagranicznych, który sam w dzieciństwie został uratowany od zagłady przez bł. o. Klemensa Szeptyckiego. Spodziewani są też przedstawiciele rodziny Szeptyckich. Spotkanie odbędzie się 20 czerwca w Klubie Inteligencji Katolickiej w Warszawie ul. Freta 20/24A.

tom (KAI) / Warszawa / ekai.pl /

Kościół katolicki od pół wieku prowadzi dialog teologiczny z innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Do najbardziej zaawansowanych i mogących poszczycić się konkretnymi rezultatami należą rozmowy z luteranami i prawosławnymi. Okazją do przypomnienia stanu wzajemnych relacji jest zapowiedziana na czwartek wizyta Franciszka w siedzibie Światowej Rady Kościołów w Genewie.

Dialog katolicko-luterański

Kontakty między Kościołem katolickim i Światową Federacją Luterańską zostały nawiązane przy okazji Soboru Watykańskiego II (1962-1965), na który ówczesny Sekretariat ds. Jedności Chrześcijan zaprosił przedstawicieli innych wyznań. Przygotowania do dialogu katolicko-luterańskiego podjęto w 1964 r. Utworzono Wspólną Grupę Roboczą, która miała określić jego tematykę i harmonogram. Rozpoczęty w 1967 r. dialog prowadzony jest w ramach międzynarodowej komisji, która obecnie nosi nazwę Luterańsko-Katolickiej Komisji ds. Jedności.

W latach 1967-72 trwała pierwsza faza dialogu. Wynikiem jej prac był dokument „Ewangelia a Kościół' (1971). W latach 1973-84 odbył się drugi etap rozmów, którego owocem było aż sześć dokumentów – cztery problemowe: „Wieczerza Pańska' (1978), „Drogi do wspólnoty' (1980), „Urząd duchowny w Kościele' (1981) i „Jedność przed nami. Modele, formy i fazy katolicko-luterańskiej wspólnoty kościelnej' (1984), a także dwa okolicznościowe: „Wszyscy pod jednym Chrystusem' (1980), opublikowany w związku z 450. rocznicą ogłoszenia Konfesji Augsburskiej oraz „Marcin Luter – świadek Jezusa Chrystusa' w 500. rocznicę urodzin reformatora z Wittenbergi.

czytaj dalej...

pb, kg (KAI) / Rzym / ekai.pl /

Chrześcijańskim szkołom w Kanadzie można odmówić akredytacji z powodu tradycyjnych poglądów tych instytucji na seksualność – orzekł Sąd Najwyższy w tym kraju.

Sprawa dotyczy protestanckiego uniwersytetu Trinity Western, który zgłosił projekt otworzenia szkoły prawniczej. Uczelnia stoi na stanowisku, że relacje seksualne powinny być utrzymywane w małżeństwie pomiedzy jedną kobietą i jednym mężczyzną. Federacja Środowisk Prawniczych w Kanadzie uznała nauczanie uniwersytetu za dyskryminacyjne wobec środowisk LGBT. Sądy niższej instancji orzekły, że szkoły chrześcijańskie mają prawo do akredytacji i nie można go odbierać z powodu ich poglądów. Sąd Najwyższy zakwestionował to orzeczenie stosunkiem głosów 7 do 2. Zatwierdzenie szkoły prawniczej (Trinity Western University) to nie przywilej dla ewangelików, ale obowiązek państwa, aby pogodzić odmienne wierzenia religijne bez kontrolowania ich zawartości - napisali sędziowie Russel Brown i Suzanne Cote w proteście wobec orzeczenia.

Paul Colman, specjalista od praw człowieka i prawa europejskiego, wskazuje, że wolność religii i stowarzyszeń jest nie tylko fundamentalna dla organizacji motywowanych religijnie, ale także dla funkcjonowania demokracji jako takiej. W tym przypadku, ta podstawowa wolność jest zagrożona – dodaje prawnik.

vaticannews.va / Ottawa / ekai.pl /

17 czerwca na prośbę władz samorządowych miasta Knurów wyrażoną uchwałą Rady Miejskiej ogłoszono św. Barbarę patronką miasta. W uroczystości wziął udział abp Wiktor Skworc.

- Na prośbę władz samorządowych tego miasta, wyrażonej w stosownej uchwale Rady Miejskiej, która to prośba została przedstawiona Stolicy Apostolskiej – decyzją watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, na mocy władzy udzielonej jej przez Ojca Świętego Franciszka, św. Barbara została ustanowiona Patronką u Boga – górniczego miasta Knurów – mówił metropolita katowicki podczas Eucharystii sprawowanej po uroczystej sesji Rady Miasta. Arcybiskup katowicki zauważył, że „w ten sposób mieszkańcy Knurowa otrzymują szczególną Orędowniczkę przed Bogiem we wszystkich sprawach, które pragną powierzyć wyrokom Jego Opatrzności'.

W homilii wygłoszonej podczas Mszy św. metropolita katowicki zauważył, że ogłoszony patronat „ma ważne znaczenie społeczno-religijne'. – W duchowy sposób utrwala się więź pomiędzy Wami a św. Barbarą, otaczaną w tym mieście szczególną czcią przez górników i ich rodziny – powiedział. - Dziś opiekunka górników staje się patronką całego miasta; nie tyle miejskich struktur, ile mieszkańców. W ten sposób zostaje zbudowana nowa nić relacji między wami a waszą patronką – podkreślił kaznodzieja. Przypomniał także, że największym świadectwem życia św. Barbary było jej męczeństwo. Oddała życie będąc „wierna pierwszej miłości, którą w jej młodym życiu był Jezus Chrystus; Jedyny Zbawiciel świata'. Hierarcha przypomniał, że bezkompromisowa postawa patronki uczy solidarności z Bogiem, której „najgłębszym wyrazem jest Komunia św.'. – Prawdą jest, że kto jest w komunii Z Bogiem – żyje w komunii z bliźnimi; w rodzinie, w lokalnej społeczności – dodał. Zachęcał także do tego, aby każdy czwarty dzień miesiąca był „dniem szczególnej modlitwy za miasto i jego mieszkańców, przy wizerunku św. Barbary!'

ks.sk / Knurów / ekai.pl /

Podczas Dnia Pokutnego 30 czerwca br. w Gietrzwałdzie dokonamy osobistego rachunku sumienia z wolności: jak my dziś wolność rozumiemy i na ile ją szanujemy – mówi KAI abp Józef Górzyński, metropolita warmiński, zapraszając jednocześnie wszystkich do udziału w tym wydarzeniu, organizowanym w nawiązaniu do 100. rocznicy niepodległości.

Badania historyczne wykazują, że objawienia Matki Bożej w Gietrzwałdzie w 1877 r. szybko stały się znane w całej Polsce i przyczyniły się do odzyskania niepodległości w 1918 r. „A służyło temu najpierw (...) odzyskanie wolności wewnętrznej, duchowej. Badania prowadzone przez historyków ukazują, w jak znacznej mierze fakt tych objawień wpłynął na zmianę otaczającej rzeczywistości. I nie tylko na Warmii, ale także w innych częściach Polski, w pozostałych zaborach, do których wieść o objawieniach szybko dotarła. Historycy dość zgodnie stawiają tezę, że Gietrzwałd był jednym z najistotniejszych czynników, które przyczyniły się do odzyskania naszej narodowej niepodległości' – mówi abp Górzyński.

Kontekst 100-lecia niepodległości sprzyja ponownemu odczytaniu orędzia z Gietrzwałdu. Temu ma służyć pokutna celebracja „Od wolności wewnętrznej do wolności zewnętrznej', która odbędzie się 30 czerwca. Będzie to indywidualny rachunek sumienia z tego, jak wykorzystujemy wolność dziś. „Wezwania Matki Bożej pokazywały, że droga do odzyskania utraconej wolności jest drogą duchową: poprzez walkę z nałogami i zniewalającymi nas wadami narodowymi. Ukazywały, że drogą do uzyskania wolności Polski jest odzyskanie najpierw wolności wewnętrznej przez Polaków' – mówi metropolita warmiński.

czytaj wywiad...

mp / Olsztyn / ekai.pl /

W czwartek papież Franciszek odbędzie jednodniową pielgrzymkę do Genewy, gdzie odwiedzi siedzibę Światowej Rady Kościołów i odprawi Mszę świętą dla szwajcarskich katolików. Będzie to piąta w historii papieska wizyta w Szwajcarii.

Dziesięciogodzinna „pielgrzymka ekumeniczna' Franciszka do Genewy rozpocznie się o godz. 10.00 powitaniem na lotnisku przez władze Konferederacji Szwajcarskiej. Obecny będzie prezydent Alain Berset, a także dwoje radców federalnych: Doris Leuthard i Ignazio Cassis, przewodniczący Rady Narodowej Dominique de Buman oraz delegacja władz Genewy. Po uroczystym powitaniu przewidziano spotkanie prywatne z prezydentem Konfederacji Szwajcarskiej w sali lotniska. Po ceremonii powitania papież uda się do siedziby Światowej Rady Kościołów, gdzie na godz. 11.15 zaplanowano modlitwę ekumeniczną z homilią Ojca Świętego. Kolejnym punktem programu będzie obiad z kierownictwem Światowej Rady Kościołów w Instytucie Ekumenicznym w Bossey koło Genewy. Powstał on w 1946 r. z inicjatywy ówczesnego sekretarza generalnego Światowej Rady Kościołów Willema Visser't Hoofta, jako zaplecze intelektualne dla jej działalności. O 15.45 ponownie w Ośrodku Światowej Rady Kościołów odbędzie się spotkanie ekumeniczne. W jego trakcie Franciszek wygłosi przemówienie. Podczas wizyty w siedzibie ŚRK Ojciec Święty spotka się z delegacją chrześcijan Korei Północnej. Chrześcijanie obydwu części Korei obecni będę w Genewie podczas wizyty Papieża Franciszka. Od 1984 roku zarówno Korea Północna jak i Korea Południowa należą do Światowej Rady Kościołów.

Znak dla ekumenizmu

Były prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. Gerhard Ludwig Müller ma nadzieję, że wizyta papieża Franciszka w siedzibie Światowej Rady Kościołów w Genewie będzie dobrym znakiem dla ekumenizmu. Podkreśla, że spotkanie papieża w ŚRK musi służyć jedności, nie ograniczając się do zwykłej wymiany uprzejmości. Powinny zostać na nim poruszone różnice, jakie jeszcze należy przezwyciężyć. - Przyjacielskie spotkanie jest dobre, ale niewystarczające! - stwierdza niemiecki purpurat. Przypomina, że z Kościołami i wspólnotami kościelnymi, należącymi do ŚRK „możemy wspólnie się modlić i mamy wiele wspólnego: Biblię, wzajemnie uznawany chrzest, «Ojcze nasz»...'. „Ale o ile w przypadku prawosławia mówimy o Kościołach, to nie jest tak w przypadku protestantyzmu, gdyż te wspólnoty kościelne nie mają sukcesji apostolskiej, a anglikanie ją utracili. Istnieją też bardzo głębokie różnice, szczególnie z protestantami, dotyczące sakramentów, sakramentalnego charakteru Kościoła i wspomnianej sukcesji apostolskiej' – mówi kardynał.

czytaj dalej...

pb, kg, tom; opr. mip (KAI) / Genewa / ekai.pl /

Nie można uważać siebie za chrześcijanina i jednocześnie popierać ideologii gender – przypominają rzymskokatoliccy biskupi Ukrainy. Piszą o tym w specjalnym przesłaniu do ukraińskich władz, jak i do wiernych, które czytane dziś było w kościołach tego kraju. Odezwa jest reakcją na tzw. marsz równości, który odbył się dziś w stolicy kraju, Kijowie.

W przesłaniu skierowanym do przedstawicieli władzy i do wiernych rzymskokatoliccy biskupi Ukrainy przypomnieli o stanowisku Kościoła dotyczącym pojęcia małżeństwa, rozumianego jako związek mężczyzny i kobiety. Hierarchowie uważają, że wydając zgodę na organizowanie marszu równości, przedstawiciele władzy wspierają ruchy i ideologie, które stoją w sprzeczności z 51. artykułem Konstytucji Ukrainy, który gwarantuje ochronę „rodziny, dzieci, macierzyństwa i rodzicielstwa'.

Episkopat z przykrością przypomina o wciąż rosnącej na Ukrainie dyskryminacji tej części społeczeństwa, która chce być wierna doktrynie chrześcijańskiej. Zdaniem hierarchów, na w tym kraju nikt nie dyskryminuje i nie ogranicza praw kogokolwiek, ze względu na jego orientację seksualną, dlatego nieuzasadnione jest tworzenie wrażenia, że mniejszości seksualne wymagają szczególnej ochrony i wsparcia. W swojej odezwie biskupi podkreślają, „że ideologia gender, która stoi za tzw. marszem równości jest formą neomarksizmu, a jej popieranie zniszczy Ukrainę'.

Ideologia gender stała się ostatnim czasie bardzo popularna na Ukrainie. Wyraźnie odczuwa się w tym kraju kampanię medialną na rzecz jej promowania.

vaticannews.va / Kijów

Kard. Sandri: migracje poważnym wyzwaniem duszpasterskim

Zmierzenie się wyzwaniem duszpasterskim wynikającym z migracji oraz wyznaczenie priorytetów dotyczących misji Kościoła w Europie to główne tematy spotkania biskupów wschodnich Kościołów katolickich naszego kontynentu, które trwa w Lungro we Włoszech. Przebiega ono pod hasłem „Bycie wschodnim Kościołem katolickim dzisiaj'. Głównym organizatorem tego wydarzenia jest Rada Konferencji Biskupich Europy (CCEE).

„Jednym z najbardziej dramatycznych wyzwań, jakiemu muszą stawić czoło biskupi wschodnich Kościołów jest zmierzenie się z dramatem migracji chrześcijan i wynikającymi z tego konsekwencjami' – wskazuje na to uczestniczący w spotkaniu kard. Leonardo Sandri. Prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich podkreśla, że fala migracji bliskowschodnich chrześcijan może być dla Europy zastrzykiem ducha.

„Wielu naszych braci głównie z Bliskiego Wschodu, ale także z Europy Wschodniej opuściło swe ojczyzny, czy to w poszukiwaniu pracy, czy też dlatego, że żyją na terenach objętych działaniami wojennymi i różnorakimi prześladowaniami i uciekli w obawie o swe bezpieczeństwo. Myślę tu m.in. o mieszkańcach Syrii i Iraku, o chrześcijanach, ale nie tylko – mówi Radiu Watykańskiemu kard. Sandri. – Trzeba się teraz zastanowić, jaką pomoc otrzymują chrześcijanie, czy są pozostawieni sami sobie, czy też zostają objęci odpowiednią troską duszpasterską przez Kościoły, do których należą. Stąd starania uczestniczących w spotkaniu biskupów, by pomóc migrantom zachować własną tożsamość w krajach, w których przyszło im się schronić. Biskupi wskazują też na zadanie misyjne, jakie stoi przed migrantami. Przybywając do Europy niosą oni ze sobą swoją wiarę w Chrystusa i powinni się nią dzielić z mieszkańcami Zachodu. I to jest wyzwanie, o którym rozmawiają właśnie teraz biskupi: jak zapewnić migrantom odpowiednią opiekę, by w nowym świecie zachowali swą tożsamość'.

vaticannews.va / Lungro / ekai.pl./

Komunikat w związku z nominacją ks. dra Grzegorza Olszowskiego

 na biskupa pomocniczego Archidiecezji Katowickiej.

Drodzy Diecezjanie! Bracia i Siostry!

W refrenie dzisiejszego psalmu responsoryjnego wołaliśmy: Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże. Kościół katowicki ma powód, by ten śpiew nabrał dziś charakteru wdzięczności i radości, bo Ojciec Święty Franciszek mianował księdza proboszcza Grzegorza Olszowskiego biskupem pomocniczym archidiecezji katowickiej. Serdecznie dziękujemy Papieżowi za zrozumienie i wskazanie kolejnego biskupa pomocniczego, który będzie mnie wspierał w podejmowaniu licznych posług pasterskich i w sprawach związanych z administrowaniem archidiecezją katowicką.

            Biskup Nominat urodził się 15 lutego 1967 r. w Mikołowie w sakramentalnym małżeństwie Kazimierza Olszowskiego i Róży zd. Pawletko. Po maturze przez dwa lata studiował na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, potem wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach. Święcenia prezbiteratu przyjął 13 maja 1995 r. w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach przez posługę arcybiskupa katowickiego Damiana Zimonia. W latach 1995-1999 był wikariuszem w parafii św. Jadwigi Śl. w Rybniku, moderatorem rejonowym Ruchu „Światło-Życie” i duszpasterzem służby liturgicznej w dekanacie oraz katechetą w I Liceum Ogólnokształcącym w Rybniku.

          W latach 2007 - 2012 pełnił urząd kanclerza Kurii Metropolitalnej Katowicach, a następnie został wikariuszem generalnym i moderatorem Kurii Metropolitalnej.

          W roku 2014 otrzymał nominację na proboszcza parafii p.w. św. Antoniego z Padwy w Rybniku. Od niedawna pełni także funkcję dziekana dekanatu Rybnik.

          Biskup Nominat przyjmie święcenia biskupie w katedrze Chrystusa Króla w uroczystość NMP Piekarskiej – głównej patronki archidiecezji – tj. 12 września 2018 r. Już dziś zapraszam na tę szczególną̨ celebrację wiernych świeckich, osoby konsekrowane i duchowieństwo, a zwłaszcza wiernych z parafii pochodzenia oraz ze wszystkich środowisk dotychczasowego posługiwania Biskupa Nominata.

          Siostry i Bracia! Drodzy Diecezjanie!

          Proszę Was o modlitwę w intencji Biskupa Nominata, aby napełniony Duchem Świętym owocnie budował wspólnotę naszego Kościoła. Jego przyszłą posługę zawierzamy opiece Matki Bożej Piekarskiej, Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej.

Wszystkich pozdrawiam i błogosławię: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

                                                      + Wiktor Skworc

                                                 Arcybiskup Metropolita

                                                                                                         Katowicki

Katowice,13 czerwca 2018 r.

 VA I – 7890/18