Agnieszka urodziła się w 1268 r. w toskańskim mieście Gracciano Vecchio we Włoszech. Miała być bardzo pobożnym dzieckiem i od najwcześniejszych lat pragnęła wstąpić do klasztoru, czemu rodzice byli przeciwni. Kiedy miała 9 lat, zgodzili się posłać ją do szkoły przyklasztornej. Jako 14-letnia dziewczyna Agnieszka postanowiła zostać zakonnicą. Za zezwoleniem Stolicy Świętej w wieku lat 15 stanęła na czele grupy zakonnic i założyła z nimi nowy klasztor w Procero. Wybrana wbrew własnej woli na przełożoną, wsławiła go swoją mądrością, pobożnością i darami nadprzyrodzonymi. Pod kierownictwo duchowe przeoryszy, młodej wiekiem, ale dojrzałej doskonałością chrześcijańską, zaczęły zgłaszać się licznie nowe kandydatki. Na wiadomość o tym mieszkańcy Montepulciano zaprosili ją do siebie. Magistrat miasta ofiarował siostrom w 1306 r. nowy lokal i uposażenie. Matka Agnieszka nadała mu regułę św. Augustyna, a później przyłączyła klasztor do rodziny dominikańskiej.

Pan Bóg obdarzył ksienię darem wizji, proroctw i ekstaz. Św. Katarzyna ze Sieny widziała w niej dla siebie wzór do naśladowania. Kiedy w roku 1377 przybyła do jej relikwii z pielgrzymką, zawołała: „Matko nasza, Agnieszko chwalebna!'. Wielkim uczuciem Agnieszka otaczała Dzieciątko Jezus oraz Dziewicę Maryję. Umocniona darami Ducha Świętego, jaśniała modlitwą i miłością, a dzięki męstwu oraz autorytetowi podtrzymywała w ludziach ducha jedności i pokoju. Zmarła w rodzinnym mieście 20 kwietnia 1317 r., otoczona współsiostrami. Papież Klemens VII wyniósł ją do chwały błogosławionych w roku 1532, a papież Benedykt XIII w 1726 r. zaliczył ją uroczyście w poczet świętych. Jej ciało w 1435 r. zostało sprowadzone do kościoła dominikańskiego w Orvieto, gdzie przechowywane jest do dnia dzisiejszego. Przez ponad 300 lat pozostawało ono nienaruszone. Później umieszczono jej doczesne szczątki w woskowej figurze, pozostawiając na widoku tylko jej ręce i stopy, z których wypływał pachnący olejek.

ekai.pl

1884 – papież Leon XIII wydał encyklikę „Humanum genus' – o zagrożeniach ze strony masonerii,

1941 – ur. emerytowany metropolita przemyski abp Józef Michalik,

2002 – ingres abp. Stanisława Gądeckiego do katedry w Poznaniu.

ekai.pl

Ryzykowali swoje życie, ja zawdzięczam im swoje życie - mówi Roman Haller. 'Wobec tego ciężko jest być obojętnym. Moje życie to wdzięczność' - dodaje w rozmowie z KAI. Podczas niemieckiej okupacji jego ciężarna matka, ojciec i grupa Żydów zostali uratowani przez polską pielęgniarkę, Irenę Gut. Romana uchroniła i przed Zagładą i przed aborcją. Dziś na ekrany polskich kin wchodzi film „Przysięga Ireny', opowiadający tę niezwykłą historię.

czytaj wywiad...

Dawid Gosodarek / Warszawa / ekai.pl

Dziś zakończyła się ekshumacja i rekognicja kanoniczna szczątków Sługi Bożego ks. Michała Rapacza. Beatyfikacja męczennika czasów komunizmu, zamordowanego tuż po wojnie w wieku 41 lat odbędzie się 15 czerwca w krakowskich Łagiewnikach. Trwające od 12 kwietnia przy kościele Narodzenia NMP w Płokach prace ekshumacyjne  przeprowadziło Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN.

Ekshumowane szczątki ks. Rapacza zostały dziś, 19 kwietnia, złożone w sarkofagu, który decyzją metropolity krakowskiego, abp. Marka Jędraszewskiego umieszczono w bocznym ołtarzu kościoła parafialnego w Płokach. Będzie to główne miejsce kultu nowego błogosławionego. W rekognicji kanonicznej wzięli udział przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej oraz Archidiecezji Krakowskiej.

Ks. Michał Rapacz urodził się 16 września 1904 r. w Tenczynie. Po przyjęciu święceń kapłańskich podjął posługę duszpasterską jako wikariusz w Płokach i Rajczy. W 1937 r. powrócił do parafii Narodzenia NMP w Płokach jako jej administrator. Był znany ze swojej gorliwości, a ludzie darzyli go zaufaniem. Pod wpływem jego autorytetu wielu się nawróciło. W czasie wojny kapłan współpracował z Armią Krajową, później pomagał żołnierzom ukrywającym się przed UB. Nie godził się z powojenną rzeczywistością i odważnie o tym mówił. Otrzymywał pogróżki, pojawiły się pogłoski o planach zamordowania księdza. Przyjaciele nakłaniali go do wyjazdu. 11 maja 1946 roku grupa kilkunastu uzbrojonych mężczyzn wyprowadziła go z plebanii do pobliskiego lasku, gdzie, około kilometra od kościoła, został zamordowany dwoma strzałami w głowę. Według relacji księdza Leona Bzowskiego „Bandyci zaprowadzili ks. Michała do lasku jeden z nich uderzył go w tył głowy tępym narzędziem, drugi zaś oddał strzał w głowę na wysokości oczu, z boku. Oszołomiony i zraniony ks. Michał runął na ziemię, ponieważ jeszcze żył, oddano drugi strzał z bliska w samo czoło tak, że czaszka została zgruchotana. Zwłoki ks. Michała znaleźli pasterze już rano ok. godz. 7.30, kiedy pędzili bydło na pastwisko'. Duchowny miał 41 lat. W toku postępowania nie udało się ustalić, kto odpowiada za zamordowanie ks. Michała Rapacza. Nie zapomnieli o nim jednak parafianie, którzy każdego 12 maja gromadzą się najpierw w miejscu kaźni kapłana, a następnie procesyjnie przechodzą do swojego kościoła, by modlić się za byłego proboszcza. Od kilku lat data ta wiąże się ponadto z bierzmowaniem młodzieży miejscowej szkoły.

Pierwotnie spoczął w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Lubniu.  29 października 1980 r. doczesne szczątki ks. Rapacza zostały po raz pierwszy ekshumowane, a 2 listopada przeniesione i złożone w przygotowanym grobie na zewnątrz, z tyłu kościoła parafialnego w Płokach, gdzie spoczywały aż do zakończonej dziś, 19 kwietnia, rekognicji kanonicznej, poprzedzającej beatyfikację męczennika. W latach 1986–1987 krakowski biskup pomocniczy Julian Groblicki, zachęcony przez papieża Jana Pawła II rozpoczął gromadzenie dokumentów i zbieranie świadectw w sprawie męczeńskiej śmierci. Zabezpieczono 21 zeznań naocznych świadków, którzy wskazywali na heroiczne życie i męczeńską śmierć duchownego. Pierwsza publiczna sesja trybunału diecezjalnego w procesie beatyfikacyjnym odbyła się 3 września 1993 roku. 9 listopada 1993 roku zamknięto postępowanie diecezjalne i przekazano akta sprawy do Rzymu. 30 czerwca 2017 roku nastąpiło zamknięcie postępowania diecezjalnego, a akta procesu uzupełniającego przekazano do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. 24 stycznia br.  papież Franciszek podpisał dekret uznający, że śmierć męczeńska kapłana archidiecezji krakowskiej ks. Michała Rapacza została zadana z nienawiści do wiary. Promulgacja papieskiego dekretu umożliwia jego beatyfikację. Nastąpi ona 15 czerwca tego roku w Łagiewnikach.

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej, Biuro Rzecznika Prasowego Instytutu Pamięci Narodowej, md, tk / Płoki / ekai.pl

Mija 30 lat od ludobójstwa w Rwandzie, gdzie zabito milion Tutsi. Przez cały kwiecień w całym kraju trwają uroczystości upamiętniające tę tragedię. Włącza się w nie Kościół, który od początku odgrywa wielką rolę w procesie leczenia ran i budowania pojednania. Trwa też zbieranie świadectw o ludziach, którzy w tym mrocznym czasie dali świadectwo heroicznej miłości, która przekraczała etniczne podziały. Dokumentuje je polski karmelita, ojciec Maciej Jaworski.

czytaj wywiad...

Beata Zajączkowska, Radio Watykańskie / Watykan / ekai.pl

„Pontyfikat św. Jana Pawła II trzeba koniecznie dokumentować dla przyszłych pokoleń, naszym zadaniem jest ocalenie i przekazanie tego wielkiego dziedzictwa' – podkreślił ks. Dariusz Giers. Jest on administratorem Watykańskiej Fundacji Jana Pawła II a zarazem świadkiem pontyfikatu. Kapłan wyznaje, że praktycznie codziennie modli się przy grobie świętego papieża i zawsze jest poruszony tłumami ludzi z całego świata, którzy w tym wyjątkowym miejscu szukają wstawiennictwa Jana Pawła II.

Wyjątkowym fenomenem są czwartkowe Msze polskie odprawiane nieprzerwanie przy grobie Jana Pawła II od momentu jego śmierci. „To jest czas modlitwy, ale także przekazywania dziedzictwa wiary i nieprzemijających wartości' – mówi ks. Giers. Podkreśla, że upływający czas sprawia, iż wielkie zadanie stoi przed świadkami pontyfikatu, którzy muszą dzielić się swym doświadczeniem.

Jednym z nich jest dziekan Kolegium Kardynalskiego, który, 27 kwietnia o godz. 17, będzie przewodniczył w bazylice św. Piotra uroczystej Eucharystii z okazji 10. rocznicy kanonizacji Jana Pawła II. „Kard. Giovanni Battista Re zawsze wspomina papieża jako męża modlitwy' – zaznaczył administrator Fundacji zapraszając wszystkich na watykańskie obchody rocznicy kanonizacji. „Myślę, że będzie to bardzo symboliczne wydarzenie, dlatego że przypomnimy sobie, iż czas biegnie nieubłaganie. Przypominamy sobie kościół w Wadowicach i napis: «Czas ucieka, wieczność czeka».  Od kanonizacji upłynęło już 10 lat, wielu ją pamięta, ale są też ci, którzy w niej nie uczestniczyli. Mają dziś 10, czy 18 lat. Nigdy nie spotkali Ojca Świętego. Dla nich to będzie przypomnienie o kimś wielkim, o największym z rodu Polaków, który znany jest na świecie, którego szanują nie tylko starsi ludzie, ale też i młodsi' – mówi ks. Giers. Na Mszy będzie obecna młodzież nie tylko z Rzymu, ale z całych Włoch i różnych krajów Europy. Fundacja otrzymuje zgłoszenia, że wiele osób zaplanowało swój przyjazd do Rzymu tak, by być właśnie na tej Mszy w bazylice watykańskiej. „Jesteśmy wdzięczni kard. Re, że przyjął to zaproszenie. Naprawdę z wielkim entuzjazmem odnosi się do Ojca Świętego, do wszystkiego, co stanowiło ten pontyfikat. On osobiście spotkał się z Janem Pawłem II i wywiązała się między nimi bardzo piękna relacja w pracy, ale także przyjaźń między dwoma wielkimi ludźmi Kościoła' – mówi administrator Fundacji zapraszając wszystkich do udziału we wspólnej modlitwie. Ks. Giers przypomina, że Msza będzie sprawowana przy ołtarzu konfesji i nie ma nią żadnych biletów czy kart wstępu.

Administrator Fundacji przypomina, że podejmowane są obecnie starania mające na celu modernizację Domu Jana Pawła II, który mieści się w Rzymie przy via Cassia 1200. „W tym domu mogą się zatrzymać na nocleg pielgrzymi przybywający do Wiecznego Miasta i przy okazji namacalnie dotknąć pamiątek po św. Janie Pawle II i poznać jego nieprzemijające dziedzictwo' – mówi ks. Giers. Dom dysponuje nie tylko bazą noclegową. Mieści się w nim również Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II. Planowane jest przeniesienie części jego zbiorów do centrum Rzymu, by stały się one bardziej dostępne dla większej rzeszy odbiorców. „Wszystkie podejmowane działania mają na celu ocalenie i przekazywanie dziedzictwa św. Jana Pawła II' – podkreśla ks. Giers.

Beata Zajączkowska, Vatican News PL / Watykan / ekai.pl

Hiszpańskie Stowarzyszenie Chrześcijańskich Prawników (AC) pozwało władze wspólnoty autonomicznej Wysp Kanaryjskich w związku z otwarciem w podległej rządowi tego regionu placówce wystawy „Poetyka pożądania', zawierającej treści obrazoburcze. Wydarzenie kulturalne, jak wskazują hiszpańskie media oraz pozywający kanaryjskie władze prawnicy, to forma prowokacji przeciwko chrześcijanom poprzez wyśmiewanie ważnych postaci Kościoła katolickiego, zarówno osób uznanych przez niego za święte, jak i  żyjących duchownych, w tym papieża Franciszka. Na wystawie eksponowanej w Las Palmas, głównym mieście wyspy Gran Canaria zaprezentowano te postacie jako miniaturowe figurki umieszczone wewnątrz szklanych prezerwatyw.

Jak poinformowała szefowa Stowarzyszenia Chrześcijańskich Prawników Polonia Castellanos, wniosek z żądaniem zamknięcia ekspozycji opiera się na artykule 16. hiszpańskiej konstytucji, w którym wśród wartości podstawowych zapewniono prawo do wolności religijnej. Władze AC w pozwie napisały, że władze rządu regionalnego Wysp Kanaryjskich, które kierowane są przez Hiszpańską Socjalistyczną Partię Robotniczą (PSOE), naruszyły – ich zdaniem w sposób ewidentny – ustawę zasadniczą.

– Wydaje się, że dziś dozwolone są wszelkie nietolerancyjne akcje wobec chrześcijan. Instytucje publiczne, które powinny zachować neutralność i unikać promowania tego typu działań, które często są wspierane przez lewicowe rządy, same się w nie angażują – dodała Polonia Castellanos.

TO/CS, mz / Las Palmas / ekai.pl

„Proces beatyfikacyjny Heleny Kmieć będzie się toczył w kierunku udowodnienia heroiczności cnót Sługi Bożej, zgodnie z art. 31 Instrukcji Sanctorum Mater' – poinformował postulator procesu ks. Paweł Wróbel SDS w wydanym dziś oświadczeniu. Inauguracja procesu beatyfikacyjnego Heleny Kmieć, wolontariuszki i misjonarki, która zamordowana została 24 stycznia 2017 r. w Boliwii, odbędzie się 10 maja 2024 r. w Krakowie. Publikujemy treść oświadczenia:

„Kraków, dnia 18 kwietnia 2014 r.

OŚWIADCZENIE

W kontekście zbliżającej się inauguracji procesu beatyfikacyjnego Heleny Kmieć , która ma się odbyć 10 maja 2024 roku, pojawia się wiele pytań zarówno od poszczególnych osób jak i mediów, o drogę prowadzenia tego procesu – czy będzie to droga udowodnienia heroiczności cnót, czy męczeństwa. W związku z tym, dla pełnej jasności sprawy, należy ostatecznie wyjaśnić tę kwestię.

Po przeprowadzeniu fazy przygotowawczej procesu, wyrażeniu pozytywnej opinii przez Konferencję Episkopatu Polski, a także po udzieleniu nihil obstat Stolicy Apostolskiej informuję, że proces beatyfikacyjny Heleny Kmieć będzie się toczył w kierunku udowodnienia heroiczności cnót Sługi Bożej, zgodnie z art. 31 Instrukcji Sanctorum Mater.

Ks. Paweł Wróbel SDS

Postulator'

***

Przypomnijmy, że proces beatyfikacyjny może się toczyć w kierunku udowodnienia męczeństwa kandydata na ołtarze, heroiczności jego cnót lub też heroicznego ofiarowania życia. Tę ostatnią możliwość wprowadził papież Franciszek w wydanym 11 lipca 2017 r. liście apostolskim w formie motu proprio 'Maiorem hac dilectionem' ('Nikt nie ma większej miłości'). W przypadku udowodnienia heroiczności cnót lub heroicznego ofiarowania życia do beatyfikacji Sługi Bożego konieczny jest również cud – który wydarzył się już po śmierci kandydata na ołtarze, za jego wstawiennictwem. W przypadku męczeństwa cud nie jest wymagany.

maj / Kraków / ekai.pl

We wtorek 16 kwietnia w Sądzie Okręgowym w Świdnicy zakończyła się sprawa przeciwko 'Gazecie Wyborczej' i dziennikarce Ewie Wilczyńskiej - zastępcy redaktora naczelnego wrocławskiego oddziału gazety o naruszenie dóbr osobistych biskupa Marka Mendyka. Bp Mendyk wygrał kolejny proces.

W sierpniu 2022 r. na łamach tygodnika „Newsweek' i portalu „Onet' pojawił się wywiad z Andrzejem Pogorzelskim, który oskarżył duchownego o molestowanie go w dzieciństwie. Mimo przedawnienia i braku dowodów informację szybko podchwyciły inne media, w tym „Gazeta Wyborcza', wywołując poruszenie w opinii publicznej i falę hejtu wylewaną na biskupa świdnickiego.

W odpowiedzi na oskarżenie bp Marek Mendyk wydał oświadczenie, w którym zdecydowanie zaprzeczył zarzutom i zapowiedział walkę o swoje dobre imię. Sprawą zajęła się prokuratura, która zakończyła śledztwo, nie widząc podstaw do kontynuowania postępowania. Biskup zwrócił się także do metropolity wrocławskiego o zbadanie sprawy od strony prawa kanonicznego. O całej sytuacji poinformował też Nuncjaturę Apostolską w Polsce, wyrażając gotowość do współpracy w celu wyjaśnienia całej sytuacji. Tu jednak również zakończono postępowanie z braku uzasadnionych i konkretnych dowodów. Zgodnie z zapowiedzią bp. Mendyk postanowił bronić swojego dobrego imienia także na forum sądowym, wytaczając procesy z powództwa cywilnego. Pierwszy z nich, przeciwko Ringier Axel Springer Polska, zakończył się wyrokiem, który zapadł 20 marca 2024 r. Sąd Okręgowy w Świdnicy zobowiązał stronę pozwaną do „zamieszczenia w terminie 7 dni od daty prawomocności wyroku na stronie internetowej www.newsweek.pl przeprosin', usunięcia ze strony artykułu „Biskup oskarżony o molestowanie chce „wyjaśnienia sprawy', wpłaty na rzecz Stowarzyszenia Charytatywno-Opiekuńczego im. bł. Teresy Gerhardinger przy Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci w Świebodzicach 50 tys. zł i pokrycia kosztów procesu. Wyrok uprawomocnił się w ubiegłym tygodniu.

16 kwietnia 2024 r. został ogłoszony kolejny wyrok - w sprawie przeciwko 'Gazecie Wyborczej' i dziennikarce Ewie Wilczyńskiej - zastępcy redaktora naczelnego wrocławskiego oddziału gazety. Tu również Sąd Okręgowy w Świdnicy przyznał rację biskupowi i nakazał dwom pozwanym: wydawcy (Agory) oraz autorce artykułu – przeprosiny na stronie internetowej gazety, usunięcie z niej kwestionowanego artykułu oraz solidarną wpłatę 50 tys. złotych dla DPS-u dla Dzieci w Świebodzicach.

Rzecznik Prasowy Świdnickiej Kurii Biskupiej / Świdnica / ekai.pl

- Przebaczać naprawdę, po chrześcijańsku może tylko ten, kto jest wewnętrznie wolny – to słowa wypowiedziane przez ks. Jerzego Popiełuszkę 16 sierpnia 1984 r. w homilii podczas Mszy św. niedzielnej. Stanowią one fragment rozważań proponowanych przez Sanktuarium Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki w ósmym tygodniu programu „osobistej i społecznej duchowej przemiany', który można podjąć w roku obchodów 40-lecia śmierci kapłana. Każdego dnia od 28 lutego do 9 listopada o godz. 21. przy grobie Błogosławionego odbywa się modlitwa o wolność od lęku i nienawiści oraz w intencji Ojczyzny.

Publikujemy tekst rozważań:

„Tydzień 8 , 17 kwietnia

Przebaczenie. Przebaczać, ciągle na nowo. Problem bardzo trudny, ale od właściwego ustawienia go w naszym życiu, zależy wartość naszego chrześcijaństwa. Powiedziałbym więcej, zależy nasza wieczność. W przebaczeniu realizuje się miłość praktyczna. W modlitwie Ojcze Nasz, którą odmawiamy codziennie, prosimy Boga by nam przebaczył nasze winy nie inaczej, ale tylko tak, jak my przebaczamy naszym winowajcom. Przebaczając, dajemy szansę temu, komu przebaczamy. Dajemy mu szansę również wkroczenia na drogę miłości. Ja ci przebaczam, a więc usuwam przeszkodę zła, nienawiści, złośliwości między nami. Chrześcijańskie przebaczenie musi być przebaczeniem wspaniałomyślnym, a więc wypływającym z miłości, z dobroci serca, a nie z pogardy czy lęku. Przebaczać naprawdę, po chrześcijańsku może tylko ten, kto jest wewnętrznie wolny.

16 sierpnia 1984 r. Prawdopodobnie Dębki. Fragment homilii z Mszy św. niedzielnej'

https://40rocznica.popieluszko.net.pl/

maj / Warszawa / ekai.pl